Ze komen er weer aan, de jaaroverzichten. Oud nieuws dat samengevoegd wordt in een shaker, goed gemengd en ons als een cocktail van nieuw nieuws wordt geserveerd.

Dikwijls ben ik sommige nieuwsfeiten compleet vergeten, of dacht ik dat het langer geleden was dan een jaar of omgekeerd, dat het nog maar pas gebeurde. Ik heb lang gedacht: tot wat dient het om achteruit te kijken, wat leren of onthouden we eruit ?

De geschiedenis herhaalt zich keer op keer, soms helaas. Zoals oorlog, terreur, natuurrampen… 2023 wordt een straffe cocktail wat dit betreft.

Ik ben nooit een “terugblikker” geweest. Het moest vooruit, op naar het volgende, zowel privé als ondernemend. Ik kijk dus ook zelden naar jaaroverzichten. Het valt me op dat ik nu meer stilsta bij wat geweest is.

Het begon in maart 2020, toen corona mijn professionele wereld liet imploderen. Alles veranderde zoals ik het nooit had meegemaakt. Veerkracht en doorzettingsvermogen hielpen me om het tij te keren. Nu 3 jaar later, moet ik verder met iets waar ik geen controle over heb. Een zeldzame auto-immuun aandoening  dicteert mijn leven. Soms ben ik optimist en schud ik de zorgen van mij af, maar ik sta toch meer stil nu bij wat geweest is. Waarschijnlijk omdat plannen maken moeilijker wordt. Mijn veer(kracht) vertoont kleine scheurtjes en veert daardoor wat minder krachtig. De wil blijft echter sterk, alhoewel soms aangetast door onzekerheid en medicatie.

Ik onderdruk de neiging om terug te kijken en te denken aan dingen die ik een jaar geleden nog kon en nu niet meer. Ik verplicht mezelf te focussen op wat  wel nog gaat en plezier verschaft.

Zoals de energie die ik put uit mijn klantencontacten. De adrenalinestoot die ik ervaar bij het voorstellen en plaatsen van geschikte kandidaten. De vele, trage , vlakke wandelingen. Het verwennen van mijn kleinzonen, de plezante momenten met mijn dochter, de apero ‘tjes drinken met vrienden en familie. En dat ze allemaal zorg dragen voor mij. Ik word zo goed omringd. Mijn lieve familie en vrienden leggen mijn gedachten die zouden willen achteruit hollen tijdig stil. Mijn sociaal netwerk spant zich als een strak net aan, klaar om mij op te vangen. Mocht het nodig zijn. Die zekerheid heb ik in ieder geval.

En ja, misschien heb ik soms te weinig achteruit gekeken en zoals de geschiedenis te weinig lessen getrokken uit mijn persoonlijk traject. Maar achteruit kijken helpt echt voor geen meter. Het verandert niets, ook niet voor jezelf. Het enige wat telt is vooruit denken.

Maar wat nog meer telt is hier en nu, elke dag beleven. Daarmee heb ik ineens mijn wensen klaar voor 2024:

Kijk niet teveel achteruit. 

Beleef hier en nu,

want als je wacht, ben je te laat, 

En droom van morgen,

want dromen moet…

December 2023

Pascale Wijnandt