“Summer’s lease hath all too short a date” - Pass HR Services

“Summer’s lease hath all too short a date”

(Uit Sonnet 18 van Shakespeare)

Een tikkeltje arrogant misschien om mijn blog met deze titel te sieren, maar ik neem het risico.

Meer dan ooit zou dit de zin van de zomer kunnen zijn. Ieder jaar vinden we dat de zomers te snel voorbij gaan. Doch de zomer van 2020 is anders, helemaal anders.

Eigenlijk heb ik zelfs geen echt zomergevoel, want voor mij is zomer Italië en, Italië is zomer. Dit jaar kan of wil ik niet naar mijn  geliefde vakantieland. Ik zou er nochtans perfect geraken, mijn plekjes wachten op me en de posts van mijn Italiaanse FB vrienden zijn meer dan ooit verleidelijk en uitnodigend.

Maar Pass HR Services heeft mij nodig. Ik wil iedere rimpel op het oppervlak van de arbeidsmarktvijver zien, ik wil iedere glimp van hoop op betere economische tijden vangen.

Zelfs al zou ik  fysiek in Italië zijn, mijn geest zou hier blijven rondhangen. Het virus loert ook  achter iedere hoek, dus veilig is het nog niet. Ter plaatse zou ik niet 100% kunnen genieten, want ook daar is niets als voorheen.

We moeten in de eigen, vertrouwde omgeving nog onze draai vinden. Het nieuwe normaal is NIET NORMAAL. We veranderen  onze routines en gedrag niet van vandaag op morgen. We moeten nog aanvaarden dat het menselijk contact anders moet: andere begroetingen, andere interacties, minder persoonlijk contact… Ieder is koortsachtig op zoek naar  manieren om dit met oa. nieuwe technologie te compenseren.

Ik heb moeten aanvaarden dat mijn spontaniteit wordt beperkt. Ik heb er lang over gedaan om mijn “frivoliteit” deels terug te vinden.

De opvallende roze opblaasflamingo en de  olijke gele grote eend in de tuin werd dit jaar een “Zwarte zwaan”. Het windmolentje tussen de lavendel kwam er dit jaar veel later en kleurt braaf , wit/blauw, in plaats van helgroen, vrolijk geel en oranje zoals voorgaande jaren.

Beetje bij beetje komt de vrolijkheid terug … in flarden … net zoals het werk, de opdrachten ook stilaan terug komen … in flarden.

Is het daarom dat mijn ogen, bij iedere wandeling, elk klaverperk scannen om dat ene klavertje met 4 blaadjes te vinden? Het ligt in mijn natuur: hoopvol, veerkrachtig en het blijvende geloof dat het goed komt.

Heel contradictorisch. Terwijl andere zomers voorbijvliegen, is het alsof deze zomer blijft duren. Het weer zomert sinds april, de vakantieplekjes dicht bij huis zijn eindeloos, er is veel meer tijd… en de golven blijven komen! Helaas wel epidemiegolven…

De titel van dit stukje is een zin die ik gestolen heb uit een gedicht van Shakespeare. Het gaat over de vergankelijkheid van aardse schoonheid. De “vergankelijkheid” werd nooit zo zichtbaar als de voorbije maanden.

Voor je het weet is de zomer weer voorbij.”

Augustus 2020

Pascale Wijnandt

Deel dit artikel: