Mijn bijzondere gevoelens in deze extreme tijden

Ik beken schuld. Ik kijk en lees te graag en te veel politiereeksen, thrillers…criminaliteit heeft me altijd gefascineerd.

Maar de seriemoordenaar die nu ons leven bepaalt, komt extremer uit de hoek dan gelijk welke fantasie had kunnen bedenken. Hij is bovendien ook een sadistische seriemoordenaar.

In de eerste plaats een psychologische sadist, die onze diepste emoties met een scalpel en zonder enige verdoving blootlegt en prikkelt.

De ouders en grootouders worden verwijderd van hun kinderen en kleinkinderen, zien mag nog , op afstand of van achter glas, aanraken niet. Hoe sadistisch ben je als je iemand belet zijn eigen (klein)kinderen aan te raken.

De werknemers en ondernemers  dompelt hij onder in de grootst mogelijke onzekerheid. Alle toekomstplannen worden in één klap ontnomen.

Je wordt als geliefde of vriend(in) geïsoleerd. Isolement is de zwaarste straf, isolatiecellen zijn normaliter voorbehouden voor de meest hardleerse criminelen.

Maar ook fysisch takelt hij zijn slachtoffers fameus toe. Sommigen ontsnappen, eens hij hun in zijn bezit heeft, maar anderen moeten  op een vreselijke manier lijden.

Nooit heb ik mij zo vreemd en ontwricht gevoeld.

Maar we zijn sterk en onze overlevingsdrang neemt het over. We weten nog niet exact hoe, maar we zullen zeker terugslaan.

Er zijn gelukkig wetenschappers, medici en paramedici die ons helpen om terug te slaan, en we hebben er alle vertrouwen in.

De seriemoordenaar, Corona Covid-19, wordt gevat. Vroeg of laat.

De kleine dingen in het leven winnen  aan belang en helpen.

De geur van vers gebakken brood die  mijn huis vult, de intensiteit van het vogelgezang en de ontwakende natuur die me omringt, de grote vrolijkheid van één van de kleinzonen die zich bevrijdt voelt van de school…de vriendelijke groet van kruisende wandelaars en de tijd die niet meer dwingt.

Mijn rol terug te kunnen opnemen als vrouw, vriendin, oma , mama, ondernemer, werkgever is mijn allergrootste wens.

En “hij “ heeft wel geprobeerd om mijn diepste emoties weg te snijden, maar de liefde, het zelfvertrouwen en het geloof in oprechte vriendschappen daar komt hij niet mee weg.

Alleen de pijn en het verdriet is hem gegund.

Ook de kracht om te ondernemen en mijn medewerkers hun  fascinerende loopbaan te laten verderzetten, dat zal hij mij en vele anderen niet ontnemen.

Alleen het verlies en de verloren tijd is hem gegund.

Allen samen, met onze familie, geliefden, werknemers, collega’s, kandidaten en klanten gaan we na” zijn “arrestatie  vastberaden door.

Maart 2020

Pascale Wijnandt