De Maastrichtgeneratie, de verloren generatie, het talent van de toekomst, een nieuwe sociologische soort…afgestudeerden zonder toekomst, in Belgie, Europa, het Midden Oosten.

Zelden werd er zoveel aandacht besteed aan onze jongeren, althans in de media.

Het wordt urgent om deze jonge mensen een perspectief te bieden.Er zijn concrete actieplannen nodig om via ons onderwijs de jongeren in beroepen op te leiden, waar momenteel een tekort aan is. Of inzicht te geven in sectoren die ze onvoldoende kennen(bv. logistiek, techniek…)

“Werknemerschap” promoten, zodat we niet langer de talloze verhalen moeten lezen van studenten psychologie, sociologie, agogie, geschiedenis die geen job vinden.En zeker niet een job die aansluit bij hun studies.Ook zij zitten in de 8% van hoger opgeleiden die werkloos blijven.

Beleidsbeslissingen ook om ondernemers aan te moedigen pas afgestudeerden en 50+ ers aan te werven.

Schoolverlaters vertrekken niet noodzakelijk na korte tijd. 50+ denken niet alleen aan hun pensioen.

We zullen ze moeten inzetten om de kloof tussen stijgende werkloosheid en het toenemend aantal vacatures dicht te rijden.

En een voordeel van de tablet-,sociale media-,internetgeneratie is misschien juist wel dat ze hebben leren omgaan met jobonzekerheid, dat ze werkrelaties vergelijken met persoonlijke relaties. Bij sommigen is het kort, bij anderen ligt de drempel van verdraagzaamheid hoger.

Sommigen zoeken een “thuis” in het bedrijf waar het aangenaam leven moet zijn. De moeilijke momenten nemen ze er bij.Ze willen bepaalde waarden en een zekere vrijheid.

Dit begrijpen en daarmee omgaan kan voor een onderneming een meerwaarde zijn