Vooral het woord tijd moeten we onthouden. Mijn tijd zit er al gedeeltelijk op, de vakantietijd uiteraard.

Voor velen moet die tijd nog beginnen.

Even stilstaan kan geen kwaad.

Wat ik uit mijn vakantie onthou, is de aandacht die ik kreeg en kon geven aan de mensen die ik graag zie. En dan denk ik niet aan grootse avonturen maar aan kleine belevenissen.

Het tempo ligt lager dan de dagelijkse rush.

Ook de kinderen ervaren dat als een gouden tijd, zonder dat ze het beseffen. Ze voelen dat je meer attent bent voor de dingen die ze vertellen en de gevoelens die ze via hun gedrag uiten. Dat soort aandacht alleen al is vakantie.

De kleine en grote gerechtjes die je met veel aandacht bereidt, een verwenmoment voor je vrienden. Een aperitief met net dat extra stukje fruit in het glas. Ze voelen het.

De gesprekken die uitdeinen na de lunch, voor de siesta.

Waarin je net iets gemakkelijker zegt, wat je te zeggen hebt.

De stiltes die niet benauwend worden, maar zuurstof geven aan onze liefdes en vriendschapsrelaties.

Het mooie om vakantie zo te ervaren, is dat het niet noodzakelijk ver weg hoeft te zijn. Want tijd kan je overal maken.

Maar een omgeving waar de tijd net iets trager gaat en de mensen ook net iets trager leven, helpt.

Want tijd heb je niet, tijd maak je. En gelukkig maken we elk jaar extra tijd: vakantietijd.

Geniet volop van jullie vakantietijd en kom herboren terug!

Pascale Wijnandt